Rok 1941. Radziecki wywiad nakłania do współpracy młodego Polaka, Stanisława Kolickiego, który jest łudząco podobny do aresztowanego niedawno porucznika Abwehry, Hansa Klossa. Rosjanie postanawiają wykorzystać ich podobieństwo i wysyłają Kolickiego do Niemiec. Polski oficer jako agent J-23 zaczyna tajną misję w armii wroga. Jako członek sztabu dywizji ma dostęp do niemieckich planów. Dzięki temu Rosjanom udaje się uprzedzić atak wroga. Jednak gestapo wpada na trop siatki wywiadowczej. Kloss zostaje zdemaskowany, ale pozoruje własną śmierć. Po paru miesiącach powraca. Udaje mu się przekonać Niemców, że zginął jego sobowtór, a on jest prawdziwym Klossem, który chce zmyć hańbę ze swojego nazwiska.

Rok 1942. Stanisław Kolicki jako Hans Kloss udaje się do Gdańska, aby poznać nową szefową siatki szpiegowskiej, Ingrid Heizer. Hans spotyka się najpierw z Georgiem, jednym z członków grupy. Wspólnie próbują wyjaśnić okoliczności śmierci dotychczasowego szefa, Herberta von Hagena. Sprawdzają wszystkich członków organizacji. Zaczynają podejrzewać nawet Ingrid Heizer, jednak kobieta wkrótce ginie. Podążając śladami mordercy, kapitan Kloss trafia do hotelu Excelsior. Wkrótce wychodzi na jaw, że śmierć von Hagena była przypadkowa.

Rok 1942. Dr Pulkowski, który przed wojną prowadził badania nad nowym typem silnika odrzutowego, zostaje schwytany. Inżynier Reil próbuje namówić go do współpracy z Niemcami. Kloss otrzymuje zadanie odbicia polskiego naukowca. Wraz z agentem brytyjskim Riolettem, którego początkowo podejrzewa o współpracę z gestapo, przygotowują plan działania. Wkrótce doktor zostaje uwolniony, jednak w czasie akcji ginie Reil. Podejrzenie o szpiegostwo zostaje skierowane na Puschkego.

Rok 1942. Kloss jedzie do Budapesztu. W pociągu spotyka Węgierkę. Przedstawia się jej jako holenderski przedsiębiorca. Węgierka, Marta Kovacs, prosi go o przewiezienie przez granicę kilku paczek papierosów. Kloss rozszyfrowuje ją jako agentkę SS. Okazuje się, że spotkanie z Martą było ukartowane. Chodziło o sprawdzenie lojalności. Klossa. Hans otrzymuje rozkaz usunięcia angielskiego szpiega działającego na terenie konsulatu III Rzeszy w Istambule. Na miejscu kontaktuje się z madame Rose, właścicielką "Cafe Rose", w rzeczywistości członkiem siatki wywiadowczej. Kloss dowiaduje się od niej, że poza agentem angielskim, w konsulacie jest także bardzo skorumpowany urzędnik. Jest nim Witte - radca handlowy konsulatu. Witte sądzi, że Kloss przyjechał, aby pozbawić go stanowiska, chce wręczyć mu łapówkę. Pomaga mu w tym handlowiec Christopulis. Podczas przyjęcia w ambasadzie zostaje nagle zamordowana Rose. Klossowi udaje się zdobyć materiały obciążające Wittego. Hans dowiaduje się, że angielskim agentem jest książę Mdżawanadze, a jego wtyczką w konsulacie sekretarka konsula, panna von Tilde. Także Christopulis pracuje dla księcia. Kloss prowokuje Wittego do ucieczki, chce na niego skierować podejrzenia o współpracę z Anglikami. Witte próbuje zabić Klossa, ale w ostateczności sam ginie.

Rok 1943. Do Warszawy przyjeżdża profesor von Hennig z córką, zajmujący się badaniami nad nową bronią. Do jego ochrony przydzielony jest Ruppert, który przed wojną był agentem polskiego wywiadu. Szantażem zmuszony jest do odnowienia współpracy; ma zrobić zdjęcia projektów profesora. Siatka wysyła na spotkanie z Ruppertem łączniczkę Annę. Gestapo szybko odkrywa podwójną grę Rupperta, postanawia wykorzystać go do złapania ludzi z ruchu oporu. Ruppert wraz z agentami Gestapo czeka na Annę, w ostatniej chwili Klossowi udaje się ją ostrzec. Gestapo żąda, aby Ruppert odnalazł Annę. Kloss sam stara się zdobyć plany von Henninga. Zaprzyjaźnia się z córką profesora, w czasie intymnego spotkania chce ją uśpić. Jednak Benicie Henning udaje się przejrzeć plany Klossa, celującą w Hansa unieszkodliwia Anna. Łączniczka, udając Benitę, wchodzi do willi Henningów, by znaleźć i sfotografować plany profesora. Benita jest przetrzymywana przez ruch oporu. Anna przypadkowo wpada na ulicy w ręce Rupperta. Po przesłuchaniach na Gestapo zostaje wypuszczona, ma doprowadzić agentów do innych członków siatki. Dziewczyna kieruje agentów do domu, gdzie czekają na nich bojownicy ruchu oporu - gestapowcy giną. Ruppert ma tylko jedno wyjście - samobójstwo. Wcześniej pomaga Annie w ucieczce przed agentami Gestapo, w chwilę potem ginie w wypadku samochodowym. Anna bezpiecznie wylatuje do Związku Radzieckiego, wywożona jest także Benita von Henning.

Rok 1943. Podczas kolacji kończącej polowanie w majątku hrabiego Wąsowskiego, oficer gestapo Dibelius przypadkowo odkrywa w łazience skrytkę. Znajdują się w niej mikrofilmy. Hrabia zostaje aresztowany. Jego sprawą mają się zająć Kloss i oficer SS - Lohse. J-23 postanawia wykorzystać sytuację, gdy dowiaduje się, że hrabia jest starym współpracownikiem polskiego wywiadu. Hans chce, aby Wąsowski w czasie przesłuchań obciążył możliwie jak największą liczbę Niemców - zbrodniarzy wojennych. Hrabia przystaje na propozycję Klossa i opowiada przesłuchującym o "spisku" na życie Himmlera, w który wplątuje kolejne osoby, m. in. generała Wierlingera, którego gestapowcy rozstrzeliwują pozorując wyrok polskiego podziemia. Spisek zdaje się nie mieć końca. Kiedy zeznania zaczynają zagrażać Dibeliusowi i Reinerowi, dowódcy Klossa, ci decydują się zorganizować zamach na hrabiego. J-23 i Lohse udaremniają zamach. Reiner popełnia samobójstwo. Rannego w zamachu Wąsowskiego podziemie uwalnia ze szpitala. Za wykrycie spisku Kloss zostaje odznaczony przez führera Żelaznym Krzyżem.

Rok 1943. Współpracowniczka brytyjskiego wywiadu, Ewa Fromm, wykonuje zdjęcia planów Wału Atlantyckiego. Kasetkę z mikrofilmem chowa za portertem wiszącym w budynku ministerstwa. Po wyjściu z budynku zostaje aresztowana. Torturowana zgadza się współpracować z Abwehrą, wyjawia m. in. miejsce skrytki, ale mikrofilmu już tam nie ma. Abwehra domyśla się, że agentem, z którym miała skontaktować się Ewa Fromm jest ktoś pracujący w ministerstwie. Kloss wraz z major Hanną Bosel zostaje wysłany do miejscowości Lisko-Zdrój, gdzie Bosel, udając Ewę Fromm, ma skontaktować się z przybyłym z Anglii "Kornelem". "Kornel" powinien wrócić na wyspę z fałszywymi planami Wału. Kloss ma odnaleźć i "zlikwidować" prawdziwego agenta brytyjskiego. W pociągu jadącym do Liska Kloss i Bosel poznają nadradcę Gebhardta, także udającego się do uzdrowiska. W Lisku Bosel, jako Ewa Fromm, idzie na spotkanie z pośredniczką Kornella. Kloss kontaktuje się z ukrytym niemieckim agentem Puschem, próbuje także skontaktować się z "Kornelem", aby ostrzec go przed fałszywą Ewą Fromm. Pusch próbujący przekazać Klossowi wiadomości o "Kornelu" ginie. W Lisku pojawia się kapitan Boldt z ministerstwa. Kloss próbując odkryć prawdziwego brytyjskiego agenta, śledzi dziwnie się zachowującego nadradcę Gebhardta. Kiedy Hanna udaje się na spotkanie z "Kornelem", Hans idzie za nią, oboje śledzi zaś Gebhardt. J-23 wpada w zasadzkę zastawioną przez partyzantów "Kornela", jako Niemiec ma zginąć, ale udaje mu się uciec, wtedy strzela do niego Gebhardt. Kloss dociera do "Kornela" i "rozszyfrowuje" Bosel jako niemiecką agentkę. Wtedy okazuje się, że w rzeczywistości pracuje ona dla Anglików. Odnajdują się też prawdziwe mikrofilmy - ma je Hans. Okazuje się, że Gebhardt przyjechał do Liska po skarb zakopany tu w 1939 roku. Nadradca ginie w czasie ucieczki. Oficjalnie to on zostanie uznany za łącznika Ewy Fromm.

Rok 1943. Pod nadzorem inżyniera Meiera w fabryce w Kielcach przeprowadzane są próby nowego czołgu. Za bezpieczeństwo konstruktora odpowiedzialny jest Kloss. Hans decyduje, że konieczne będzie zbombardowanie fabryki. Ponieważ łącznik polskiej organizacji podziemnej, dentysta Sokolnicki, któremu miał przekazać meldunek o dokładnym terminie bombardowania, został aresztowany, postanawia osobiście przekazać informacje dotyczące planowanej akcji "Bartkowi", dowódcy oddziału partyzanckiego AL. Równocześnie Kloss dowiaduje się, że w oddziale, do którego się udaje, działa agent "Wolf". J-23 dociera do oddziału, ale jest przypadkowo rozpoznany jako niemiecki oficer. Znalezione przy nim papiery też świadczą przeciwko niemu. Partyzanci przetrzymują go (Klossowi zależy, aby nadać komunikat do Moskwy przed północą). Hans uwalnia się i przy pomocy radiotelegrafistki Marty nadaje w ostatnim momencie wiadomość. Później razem z "Bartkiem" planuje odbicie Filipiaka-Sokolnickiego. Fabryka zostaje zbombardowana. Kloss umawia się z Brunnerem u Irminy Kobus. Spotyka tam Polaka Zająca, który przypomina sobie, że widywał Hansa u dentysty. Domyśla się, że to Kloss jest agentem "Jankiem". Chce natychmiast zameldować o tym na Gestapo. Kloss upija Zająca, a następnie wzywa partyzantów, którzy zabijają agenta.

Rok 1943. Do Warszawy jedzie z meldunkiem Joanna, łączniczka podziemia. Przeczuwa, że może zostać aresztowana i przekazuje wiadomość współpasażerowi Wackowi Słowikowskiemu. Kloss zostaje przydzielony do pracy w szkole Abwehry do pułkownika Krafta. Poznaje u niego młodego chłopaka, Eryka Gettinga, wyglądającego identycznie jak Słowikowski. Wacek kilkakrotnie próbuje dostarczyć meldunek pod wskazane miejsce na ulicy Śliskiej, ale bez powodzenia. Hans podejrzewa, że Joanna w śledztwie podała adres kontaktowy, a Getting został tam wysłany, aby wniknąć w szeregi podziemia. Dopiero od Krafta dowiaduje się, że Getting ma brata bliźniaka - Wacka Słowikowskiego. Pułkownik chce dokonać zamiany braci i wysłać Gettinga jako Wacka z misją do Palestyny. Kloss ma dokonać zamiany mężczyzn. Jednak prowokuje Gettinga, aby ten wyszedł w mieszkania, gdzie miała nastąpić zamiana, w mundurze Hitlerjugend. Przed domem zabijają go agenci gestapo. Teraz Słowikowski, a nie jego brat będzie wysłany na Bliski Wschód. Będzie ukrytym agentem polskiego wywiadu.

Rok 1944, Kraków. Gestapo namierza radiostację siatki działającą w mieszkaniu krawca Skowronka. Krawiec zgadza się współpracować z Niemcami. Nie wie o tym łączniczka Stasia i przekazuje Skowronkowi meldunek przekazany wcześniej przez Klossa. Kierujący akcją Stadtke zamierza schwytać J-23 za pomocą fałszywego meldunku wzywającego agenta na spotkanie z przedstawicielem "Centrali". Kloss jednak dowiaduje się, że jest to prowokacja, Stadtke i jego agenci kompromitują się. J-23 nakazuje członkom siatki ukryć się. Zanim to jednak nastąpi, radiostacja ma wysłać jeszcze jedną wiadomość, tym razem ma ona dotrzeć do Stadtkego i skierować śledztwo na fałszywe tory. Ucieczka wszysttkich członków siatki do oddziału partyzanckiego udaje się. Wiedząc, że radiostacja Skowronka jest i tak spalona, Kloss "namierza ją". W mieszkaniu krawca dochodzi do zamieszania - wykorzystuje to Skowronek i ucieka do leśnego oddziału. Przypadkowo w czasie łapanki wpada współpracownik J-23 - Podlasiński. Ucieka jednak Romek - jego obstawa, także on dociera do partyzantów. Do oddziału docierają ludzie "Centrali". Wiedzą, że w siatce jest zdrajca. Rozmawiają ze wszystkimi członkami siatki, dochodzą do wniosku, że zdradził Kloss, wydają na niego wyrok śmierci. Ma go wykonać Romek. Niespodziewanie do oddziału dociera Podlasiński, któremu udało się uciec z transportu, wyjaśnia nieporozumienie. Jest jednak za późno, by odwołać wykonanie wyroku. Romek strzela do Klossa, ale sam ginie od kuli wystrzelonej przez Stadtkego. J-23 ucieka, na szczęście jest tylko ranny.

Rok 1944. Kloss jedzie do Francji, gdzie czeka na niego Ornel, członek podziemia. Wspólnie mają odbić aresztowanego wcześniej Bogdana. Pociąg, w którym jechał J-23 został jednak zbombardowany, co spowodowało opóźnienie w jego podróży. W miasteczku pojawił się natomiast von Vormann. Ornel nie ma prawie żadnych danych na temat Klossa, wie jedynie, że jest oficerem Abwehry. Sądząc, że rozmawia z J-23 przekazuje hasło von Vormannowi. Szybko orientuje się, że popełnij błąd, co gorsza Niemiec śledzi go. Wszystko zbiega się w czasie z zaplanowanym transportem broni. Ornel musi w nim uczestniczyć, tylko on zna wystarczająco dobrze niemiecki. Plan nie powiódł się jednak do końca: doszło do strzelaniny, w której Hubert został ciężko ranny. Trafia do szpitala, gdzie tuż przed śmiercią przekazuje odzew przesłuchującemu go Elertowi i von Vormannowi. To właśnie ten drugi ma odnaleźć agenta J-23. O całej sytuacji nie wie Kloss; odpowiada na hasło von Vormanna. Niemiec daje mu jednak szanse: za milczenie żąda pieniędzy. Hans oraz Francuzi, Joanna i Hugon, planują wspólną akcję: Elert otrzymuje informację o fałszywym miejscu zrzutu. Kloss kieruje podejrzenia na von Vormanna, wspólnie z majorem przeszukują jego mieszkanie. Elert jedzie na miejsce zrzutu, J-23 spotyka się z von Vormannem; dochodzi między nimi do walki - Niemiec zabija się, spadając z urwiska. W tym czasie Hugon wraz z oddziałem uwalnia Bogdana.

Rok 1944, Berlin. Kloss spotyka się z Christin Kield, szwedzką aktorką współpracującą z Gestapo. Christin mści się w ten sposób na polskim podziemiu za śmierć narzeczonego - Heiniego, który zginął w Warszawie. Hans otrzymuje zadanie zabicia Christin, ale idąca na spotkanie z Klossem aktorka zostaje porwana. Szuka jej zarówno Kloss, jak i Gestapo. Hans przeszukuje mieszkanie Christin, znajduje tam dowód współpracy aktorki z rezydentem wywiadu amerykańskiego w Szwecji. W mieszkaniu Kield pojawia się też porucznik Stolp, adiutant generała von Boldta. Okazuje się, że aktorka przetrzymywana jest przez generała, który za jej pośrednictwem chciał nawiązać współpracę z aliantami. Kiedy dowiedział się, że Christin współpracuje z Gestapo, przestraszył się, że zdradzi także jego. Kloss zjawia się u Boldta, ale nie udaje mu się nic uzyskać. Generał wyjawia Christin, że w rzeczywistości Heiniego zabili gestapowcy za współpracę z Polakami. Klossa wzywa na rozmowę standartenfuhrer Gestapo Muller odpowiedzialny za śmierć Heiniego, o sprawie Christin rozmawia z nim także szef Abwehry - admirał Canaris, który chce, aby J-23 przestał interesować się całą sprawą. Aktorce udaje się uciec od Boldta. Kloss podkłada w jej mieszkaniu bombę, zwabia też tam Mullera. Hans zorientowawszy się, że Christin chce zerwać współpracę z Gestapo, ostrzega kobietę. Ta jednak wybiera śmierć, giną też Muller i Schabe. J-23 ucieka z mieszkania Christin w ostatnim momencie po piorunochronie, wkrótce potem przejmuje na dworcu polską łączniczkę, wcześniej zagrożoną poprzez współpracę Kild z Gestapo.

Rok 1944. Profesor Porschatt, pupil Hitlera, pracuje nad nową bronią: "promieniami J" - koncentratorem wiązki światła. Poprzez swojego agenta Z-82 dowiadują się o tym Anglicy. Niestety, agent wpada. Przesłuchują go Lohse i Kloss. Rewelacje o broni Porschatta Kloss chce przekazać "Centrali", niestety jego kontakt - doktor Rastel - zginął w wypadku samochodowym. Hans musi działać na własną rękę. Kloss szkoli grupę specjalną, która ma być przerzucona do Anglii. Hans odkrywa u Johanna Streita, jednego z członków grupy, szpiegowski mikrofilm. Do Lohse przychodzi pielęgniarka będąca przy śmierci doktora Rastela.Dostarcza mu meldunek szpiegowski przekazany jej na łożu śmierci przez lekarza. Klossa wzywa nagle Marta Laum - asystentka profesora Porschatta, która czuje się zagrożona. Kiedy Hans dociera do niej, już nie żyje. Ktoś strzela także do Klossa. Agent przeszukuje mieszkanie kobiety, znajduje dokumenty dotyczące broni profesora Porschatta. Dowiaduje się też, że tajne laboratorium Porschetta znajduje się w Arnswalde. Hans informuje o śmierci Marty Laum oficera gestapo Kleista, ale ten - ku zaskoczeniu Klossa - nie wykazuje zainteresowania tą sprawą. Grupa specjalna zostaje przerzucona do Anglii. Johann Streit natychmiast zgłasza się na policję, wydaje pozostałych członków grupy i dostarcza mikrofilm. Z mikrofilmu Anglicy dowiadują się, gdzie pracuje Poschatt i bombardują Arnwalde. Okazuje się, że fabryka była jedynie atrapą, a Streit w rzeczywistości został wysłany przez Gestapo z fałszywymi informacjami. Lohse rozszyfrowuje instrukcję doktora Rastla, dowiaduje się z niej, gdzie jest punkt kontaktowy J-23. Na szczęście Kloss zauważa pułapkę. Kloss dowiaduje się, gdzie w rzeczywistości znajduje się fabryka Porschetta. Schowany w ciężarówce, dostaje się na jej teren i wysadza w powietrze. Sam ucieka.

Rok 1945. Kolejna próba wysadzenia mostu przez polskich partyzantów nie udaje się. Most ma wielkie znaczenie dla Niemców, stanowi najkrótsze połączenie z frontem. "Centrala" żąda, aby most został zniszczony do 7 stycznia. Do miasta, gdzie stacjonuje Kloss, przyjeżdża Edyta Lausch. Mieszka w jednym pokoju z Gretą, kochanką Brunnera. Edyta okazuje się być kuzynką Hansa i jego młodzieńczą miłością. Dziewczyna odnawia znajomość z Hansem, umawiają się na zabawę sylwestrową w domu Klossa. J-23 obawia się tego spotkania. Zaproszony na spotkanie major Broch przynosi Klossowi wiadomość o awansie na stopień kapitana. U Klossa pojawia się także kapitan Schneider, znajomy Edyty, z którym odbywała służbę w tym samym mieście w roku 1941, a także podpity Brunner, który reaguje nerwowo na widok Edyty (kiedy Brunner tłucze szklankę, Kloss mówi: "Hermann, oszczędzaj szkło"). Zabawę przerywa nalot. Tej samej nocy ktoś próbuje zamordować Edytę. Śledztwo w tej sprawie prowadzi Brunner. Przesłuchuje wszystkich uczestników sylwestrowego spotkania, także Schneidera. Kapitan opowiada o okolicznościach poznania Edyty w 1941: dziewczyna była świadkiem napadu na miejscowego amsleitera, w czasie którego zginęła żona urzędnika. Brunner bardzo interesuje się tym zdarzeniem. Następnie rozmawia z Klossem. Daje mu do zrozumienia, że wie coś niewygodnego o Hansie (wtedy z ust Klossa pada: "takie sztuczki nie ze mną, Brunner"). W ręce gestapo "wpadł" człowiek z oddziału Bartka, Wasiak. Jego zeznania wskazują, że Edyta może być polską agentką. Kloss nie bierze tych zarzutów poważnie. Ma rację: Wasiak okazuje się być współpracownikiem Gestapo. Rozpoczyna się kolejna akcja partyzantów mająca na celu zniszczenie mostu. Hans spotyka się z Edytą, która pełni służbę na kolei. Rozmawia z nią o wydarzeniach 1941 roku, domyśla się, że to Brunner zabił żonę amsleitera i strzelał do Edyty. Dziewczynie trudno jest uwierzyć, że gestapowiec mógł być zamieszany w bandycki napad. Nagle pojawia się Brunner, chce aresztować Edytę. Kloss zarzuca mu udział w napadzie, Brunner wyciąga broń. W tej chwili dziewczyna rozpoznaje w Brunnerze człowieka, który strzelał do niej w 1941. Kloss szantażuje Brunnera, ten wycofuje się z oskarżeń pod adresem Edyty. Lausch otrzymuje rozkaz wpuszczenia na most kolejowy (który ma być za chwilę wysadzony przez partyzantów w powietrze) pociągu z polskimi robotnikami. Kloss zmusza Edytę, aby nie wykonała rozkazu, ujawnia, że jest polskim agentem. Edyta chce powiedzieć o tym Brunnerowi, który ponownie się pojawił w związku z wybuchem na moście, ale ginie z jego ręki. Kloss jest bezpieczny...

Rok 1945. Polacy i Rosjanie atakują Tolberg. Do miasta zostaje wysłany sierżant, który ma obsługiwać radiostację dla Klossa. W mieście trwa ewakuacja ludności cywilnej. Planowana jest też ewakuacja fabryki profesora Glassa produkującej pociski V-2, a także jego samego. Brunner chce zabić wszystkich robotników pracujących w fabryce. Dowiaduje się o tym sekretarka Glassa. Kloss otrzymuje od "Centrali" zadanie zatrzymania Glassa w mieście. Hans ma w rozmowie z profesorem kartę przetargową - syn Glassa jest w radzieckiej niewoli. Profesor postanawia zostać. Sekretarka przekazuje informację o planach Brunnera Staszkowi, polskiemu robotnikowi, w którym jest zakochana. Okazuje się, że służącą Glassów jest Agnieszka, dziewczyna, którą Hans zna jeszcze z konspiracji w Warszawie. Glass zostaje porwany. Brunner dowiaduje się od żony profesora o jego rozmowie z Klossem. Informuje ją, że Glass nie żyje. Kloss nie wierzy w śmierć profesora, podejrzewa Brunnera o mistyfikację. Agnieszka, współpracując z Klossem, przekazuje robotnikom jego prośbę o rozpoczęcie walki. Przypadkowo sekretarka Glassa jest świadkiem czułej rozmowy Staszka z Agnieszką, słyszy też o "polskim agencie w mundurze oficera Wehrmachtu". Przekazuje tę informację Brunnerowi i Brochowi. Obaj sądzą, że owym agentem jest Kloss. Niemcy otaczają fabrykę i tłumią bunt. Brunner wie, że na terenie fabryki ma pojawić się agent, czeka na niego. Kiedy przychodzi Kloss, zostaje aresztowany. W ostatniej chwili udaje się uciec polskiemu sierżantowi, który informuje dowództwo o sytuacji Hansa i prosi o natychmiastową pomoc. Polacy atakują miasto, blokują też port - jedyną drogę ucieczki z miasta. Brunner próbuje dogadać się z Klossem. Okazuje się, że to on przetrzymuje profesora Glassa. Kloss próbuje walczyć z Brunnerem, w szamotaninie pada strzał: Hans jest ranny. Brunner nakazuje natychmiastowe wysadzenie fabryki, sam ucieka. W decydującym momencie robotnikom udaje się obezwładnić Niemców, zastrzelona zostaje też sekretarka Ratsch próbująca zdetonować ładunki wybuchowe. Pojawiają się wojska polskie. Brunnerowi udaje się uciec. Glass został w mieście...

Rok 1945. Stary inwalida Miller wraca z jeziora, gdzie łowił ryby. Widzi grupę Niemców, którzy wraz z jeńcami przenoszą na łódź wielką skrzynię. Następnie łódź, wraz z jeńcami, zostaje zatopiona. Akcją kieruje pułkownik Ring. Miller obserwuje te wydarzenia w ukrycia. Odchodzący znad jeziora Ring zauważa starca i strzela do niego. Miller przeżywa, choć jest ciężko ranny. Kloss - już w polskim mundurze - przesłuchuje niemieckiego oficera. Próbuje dowiedzieć się czegoś o archiwum ośrodka "Wschód" ukrytym przez Ringa. Najprawdopodobniej archiwum znajduje się na terenie miasteczka Bischofswelde. "Kloss" postanawia raz jeszcze przemienić się w niemieckiego oficera. Millerowi udaje się dotrzeć do domu brata pułkownika. Znajduje go Inga, siostrzenica Ringa. Starzec opowiada dziewczynie o wydarzeniach znad jeziora. Dziewczyna mieszka w domu wraz z gospodynią Bertą, pielęgniarką Elken i aptekarzem Schenkiem. Wszyscy są przerażeni - właśnie przez miasto przechodzą wojska polskie. W domu pojawia się Kloss, podaje się za przyjaciela pułkownika Ringa. Wieczorem nad jezioro przychodzi Elken, wyraźnie czegoś szuka. Tuż za nią pojawia się Kloss. Elken wyjawia, że jest agentką amerykańską. Kloss nie ujawnia swej prawdziwej tożsamości, ale pozwala kobiecie uciec. Nocą Inga idzie do Millera ukrywającego się w komórce, ale starzec nie żyje, został zasztyletowany. Inga oskarża o jego śmierć kogoś z domowników. Do domu przychodzą polscy żołnierze i aresztują Klossa. Jest to wynik donosu, że w domu ukrywa się oficer Abwehry. Żołnierze mają pozwolenie na roztrzelanie Hansa w przypadku, gdyby nie udało im się doprowadzić go do sztabu. Już mają to zrobić, gdy w ostatnim momencie pojawia się porucznik Nowak, mający ubezpieczać Klossa w czasie akcji. W miasteczku trwają zaciekłe walki. Niemcy mają przewagę. Polacy muszą opuścić miasto. Kloss zostaje i wraca do domu Ringów. Do miasteczka wraca też pułkownik Ring. Zdekonspirowana Elken proponuje Ringowi współpracę. Pułkownik postanawia oddać archiwum Amerykanom. Załamana sytuacją Inga postanawia o wszystkim powiedzieć komuś z dowództwa wojsk, które właśnie zdobyły miasto. Zostaje skierowana do sturmbannfuhrera. Na jego widok (my go nie widzimy) wykrzykuje, że to on zabił Millera; wtedy zostaje przez niego zastrzelona. Kloss chce przeszkodzić Ringowi w przekazaniu archiwum. Ten chce go zabić, ale Kloss udaremnia ten plan. W tym momencie w domu pojawia się Schenk w mundurze sturmbannfuhrera SD. Schenk zabija Ringa. Kiedy chce zabić Elken, zostaje zastrzelony przez Klossa. Hans, wraz z Elken, jedzie nad jezioro. Mówi jej, kim jest i kto przejmie archiwum.

Rok 1945. W lesie zostają roztrzelani jeńcy polscy i rosyjscy. Nadzorujący akcję oficerowie niemieccy zabijają następnie żołnierzy - bezpośrednich wykonawców mordu. Kloss pełni funkcję adiutanta generała Willmanna, dowódcy obrony miasta. Inspekcja dokonana w mieście wykazuje, że sytuacja wojsk niemieckich jest fatalna - brakuje paliwa. Kloss spotyka grupę dzieci, która idzie "walczyć" z Rosjanami, taki jest rozkaz gruppenfuhrera Wolfa. Wolfa nikt nie zna i nikt nie widział. Radio nadaje informację o śmierci Hitlera. Jest oczywiste, że koniec wojny jest bardzo bliski. Generał rozkazuje Klossowi otoczyć siedzibę Gestapo, gdzie przebywa Wolf i uniemożliwić mu ucieczkę aż do wkroczenia Amerykanów. W mieście pojawiają się wojska amerykańskie. Przyjeżdżają także kapitanowie Roberts i Karpinski, którzy mają przesłuchać schwytanych oficerów niemieckich i znaleźć zbrodniarzy wojennych, przede wszystkim Wolfa. Jednak okazuje się, że nikt poza Ohlersem, Fahrenwirstem, Wehrnitzem i Lubowem - oficerami nadzorującymi roztrzelanie jeńców - nikt go nie widział. Roberts i Karpinski przesłuchują także Klossa. Okazuje się, że o ile Karpinskiemu rzeczywiście zależy na znalezieniu Wolfa, to Robertsowi chodzi jedynie o zwerbowanie agentów wśród Niemców. W obozie przebywa też Brunner. Wraz z Ohlersem, Fahrenwirstem, Wehrnitzem i Lubowem planuje ucieczkę. Wolfa poszukują też Rosjanie za zbrodnie popełnione na terenie Ukrainy i w Polsce. Dowódca obozu Lewis dowiaduje się, że Vogel w rzeczywistości nazywa się Schickel i jest oficerem SD. Zmusza go do szpiegowania na terenie obozu. Karpinski ciągle bezskutecznie szuka Wolfa. Kloss proponuje Amerykaninowi akcję, która ma "wyciągnąć" gruppenfuhrera z ukrycia. Ohlers, Fahrenwirst, Wehrnitz, Lubow, Wolf i Kloss mają następnego dnia podjąć próbę ucieczki. Rozmowę Klossa z oficerami podsłuchuje "Vogel" i o wszystkim donosi Lewisowi. Kloss zostaje zatrzymany i zamknięty w karcerze. Fahrenwirst przyprowadza Brunnera, który wyjawia pozostałym, że Kloss jest polskim agentem. Karpinski uwalnia Klossa, Hans ponownie spotyka się z Ohlersem, Fahrenwirstem, Wehrnitzem i Lubowem, ale pojawia się tam także Brunner. Gestapowiec chce go zabić, ale Hansowi udaje się uwolnić, po czym ucieka z obozu. Następnego dnia przyjeżdża do obozu, już jako polski oficer. Żąda wydania Wehrnitza, Ohlersa, Lubowa i Fahrenwirsta - gruppenfuhrera WOLFA.