Het lukt de overheid niet om informatie over de situatie te krijgen uit de kerncentrale en het publiek wordt gemaand kalm en binnen te blijven.

De druk in het insluitingsvat neemt snel toe. Om een naderende catastrofale explosie te voorkomen stelt TOEPCO voor het gas in de atmosfeer te laten ontsnappen.

Omdat er nog steeds geen stroom is, moeten de ventielen met de hand worden geopend. Enkele arbeiders vragen met pijn in het hart of ze hun heil mogen zoeken op een veiliger plek.

Centralehoofd Yoshida besluit zeewater te gebruiken als koelmiddel, maar krijgt van het TOEPCO-hoofdkantoor te horen dat hij moet wachten op toestemming van de regering.

Als de druk in het insluitingsvat eindelijk begint te zakken, wil het TOEPCO-hoofdkantoor dat het personeel op de site weer aan het werk gaat. Yoshida ziet dat niet zitten.

Centralehoofd Yoshida vraagt toestemming om een deel van het aanwezige personeel te evacueren. De overheid en het TOEPCO-hoofdkwartier beginnen hun geduld te verliezen.

De premier krijgt te horen dat in het ergste geval een derde van het land, waaronder het gebied rond Tokio, voor tientallen jaren onbewoonbaar zal worden.