Following the death of her two children, Isadora Duncan created the solo Mother in which a mother cradles her child in a moment of extreme tenderness, then lets it go. A century later, four women encounter this heart-rending dance.

Тази своеобразна емоционална изповед е разделена условно на три части, представени от младата балерина Агат Бонцер, инструкторката по танци Марика Рици и съмишленици – всички те вглъбени в интерпретацията на онзи сърцераздирателен танц, създаден от легендарната Айседора след смъртта на децата й.

Tras la muerte de sus dos hijos, Isadora Duncan creó la Madre en solitario en la que una madre acuna a su hijo en un momento de extrema ternura y luego lo deja ir. Un siglo después, cuatro mujeres se encuentran con este baile desgarrador.

在她的两个孩子去世后，伊莎多拉·邓肯（Isadora Duncan）创造了一个独奏的母亲，其中一位母亲在极度温柔的时刻抱着她的孩子，然后放手。一个世纪后，四个女人遇到了这种令人心碎的舞蹈。

전설적인 무용수 이사도라 던컨은 1913년 4월에 자신의 아이가 세상을 떠난 뒤 ‘엄마’라는 이름의 독무를 창작했다. 부드러움의 정점에 이르는 순간, 엄마는 아이를 떠나보내기 직전 마지막으로 그를 보듬어본다. 현대의 프랑스에서 이사도라를 포함한 4인의 여성이 새롭게 ‘엄마’를 접하고 이를 각자만의 방식으로 해석해나간다.

Após a morte dos seus dois filhos em Abril de 1913, a consagrada bailarina Isadora Duncan criou um solo de despedida ao qual deu o título “Mãe” e no qual, num momento de extrema ternura, uma mulher embala o filho pela última vez antes de deixá-lo partir. Um século depois, quatro mulheres com passados, identidades e idades diferentes encontram esta dança desoladora.

Em abril de 1913, depois da morte de seus dois filhos, a dançarina Isadora Duncan cria um solo de despedida, intitulado "Mãe". O espetáculo apresenta uma mãe embalando o filho pela última vez antes de deixá-lo ir. Um século depois, quatro mulheres conhecem esta dança comovente.

После смерти двоих детей в 1913 году легендарная танцовщица Айседора Дункан сочинила прощальный сольный танец под названием "Мать", в котором в момент нежности мать в последний раз обнимает и укачивает своего ребёнка, прежде чем отпустить его. Спустя столетие четыре женщины сталкиваются с этим потрясающим танцем.

Amerikalı dansçı Isadora Duncan sadece çığır açan eserleriyle değil, 1913’te iki çocuğunu birden trajik şekilde kaybetmesiyle de hatırlanıyor. Duncan, "Mother"da acısını kayıp ve hiçlik hakkında bir koreografiye dönüştürdükten 100 yıl kadar sonra, üç kadın onun yapıtını yeniden hayata geçiriyor.

Après la mort de ses deux enfants en avril 1913, la danseuse mythique Isadora Duncan a composé un solo intitulé La mère. Dans un geste d'une grande douceur, une mère y caresse et berce une dernière fois son enfant avant de le laisser partir. Un siècle plus tard, quatre femmes font la rencontre de cette danse.