Een dertigjarige vrouw, Hasret, werkt voor een Turkse tv-nieuwszender. Ze heeft gedurende een bepaalde tijd steeds dezelfde nachtmerries gehad. Doordat die akelige angstdromen maar blijven terugkeren kruipt er een vraag door haar hoofd.

Hasret has been seeing the same nightmare for some time, but she keeps living unaware that what she sees is actually remembering. A 30-year-old woman who works in a News Channel, living alone in the flat left by her musician parents who died in a car crash twenty years ago. Is it? The question creeps into her mind, and then (or maybe even before) her life through recurring nightmares: Is it possible that her parents did not die in a car crash?

Сотрудница канала новостей уже некоторое время видит один и тот же кошмар. В её сознание закрадывается вопрос: возможно ли, что двадцать лет назад ее родители погибли не в автокатастрофе, а каким-то другим, ужасным образом?

Haber kanalında kurgucu olarak çalışan 30’lu yaşlarındaki Hasret uzun süredir aynı kâbusu görmektedir. Tekrarlayan kâbusla aklına bir soru düşer: Annesiyle babası trafik kazasında ölmemiş olabilir mi? Toplumsal bellek ve etki alanları temeline oturan psikolojik gerilim Kaygı, müzisyen anne-babası 20 yıl önce trafik kazasında ölen bir kadının kâbusuyla ilerliyor. Hasret, gerçekle sanrının paslaştığı tekinsiz bir ülkede yaşıyor. Geçmişini hafızasında arıyor.