Βρισκόμαστε στο 1987 και το πρώτο μαζικό κίνημα στη Δυτική Όχθη φουντώνει. Οι ντόπιοι αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για να μην αγοράζουν ισραηλινά προϊόντα, ένα από τα οποία είναι το γάλα που μέχρι τότε αγόραζαν από μια ισραηλινή εταιρεία. Ακτιβιστές από το Μπέιτ Σαχούρ, προάστιο της Βηθλεέμ, αποφασίζουν να κάνουν μια συνεταιρική φάρμα γαλακτοκομικών προϊόντων. Αγοράζουν 18 αγελάδες από ένα ισραηλινό κιμπούτς και τις μεταφέρουν στη Δυτική Όχθη. Πρόκειται για κάποιους διανοούμενους και ειρηνιστές, οι οποίοι βέβαια δεν έχουν ιδέα πως να εκθρέψουν ζώα ή να λειτουργήσουν ένα βουστάσιο. Δια της εμπειρικής μεθόδου, οι νεόκοποι «λακτιβιστές» τελικά τα καταφέρνουν και ο πληθυσμός εξαρτάται πλέον από αυτό το «γάλα της Ιντιφάντα». Αλλά αυτή η πράξη ανυπακοής δεν περνά απαρατήρητη. Η φάρμα δέχεται έφοδο και οι αγελάδες κηρύσσονται «απειλή για το κράτος του Ισραήλ». Θα ζήσουν αρκετά αυτές οι 18 καταζητούμενες για να δώσουν γάλα γι'άλλη μια μέρα;